Scandinavië is aantrekkelijk voor mij. Anderhalve maand nadat ik terugkwam van mijn eerste 10 maanden trok ik opnieuw noordwaarts, deze keer met mijn rugzak en liftend.
De meeste van mijn reizen zijn solo, maar dat betekent niet dat ik alleen reis.
Allereerst door bijna 7000 kilometer te liften, met meer dan 90 auto’s, en door de meeste ritten te zoeken door chauffeurs te vragen bij benzinestations: Ik kan je verzekeren dat ik heel wat mensen en ook dieren heb ontmoet.
Maar sommige connecties zijn wat dieper en langduriger: zoals in Turku (het zuiden van Finland). Ik ben daar nu al een paar keer langsgekomen vanwege een aantal lieve mensen.
Een andere goede reden om terug te gaan was de middernachtzon. Vorig jaar kwam ik pas begin augustus de poolcirkel binnen en was ik dus een beetje te laat om de zon de hele dag boven de horizon te zien. En dat is zeker een magische en bijzondere ervaring.
Om optimaal te genieten van de middernachtzon en om enkele regio’s te verkennen waar ik vorig jaar al op getipt was, liftte ik naar het noordoosten van Noorwegen. Kirkenes sprak me niet zo aan maar zijn geschiedenis tijdens de Tweede Wereldoorlog is interessant. Dit monument ter herinnering aan de bevrijding door het Sovjetleger is een van de overblijfselen van Kirkenes.
Op 5 KM van de hoofdweg terug van Kirkenes ligt het dorpje Bugøynes dat bekend staat om de koningskrabvisserij. Met de typische houten gebouwen geschilderd in verschillende kleuren was het een stop waard en een mooie overnachting kamp met een paar op de Fjord.
De volgende dag zette ik koers richting Hammingberg, de weg ernaartoe, een toeristische trekpleister, zou behoorlijk spectaculair zijn. Voordat ik daarheen ging, maakte ik eerst een stop in Vardø. Een van mijn lifters tipte me over de straatkunst die daar te vinden is. Het is het resultaat van een festival georganiseerd door “Pøbel” en gericht op de ontvolking die heeft plaatsgevonden (tussen 1960 en 2000 is de bevolking gehalveerd).
De 2 muurwerken die me het meest aanspraken, maakten geen deel uit van het festival.
Het “naturressursene tilhorer folket”, wat vertaald kan worden als “de natuurlijke hulpbronnen behoren toe aan de mensen”, verwijst naar de strijd van lokale vissers tegen de autoriteiten en visregels/beperkingen. Het gereedschap in de hand is een van de gereedschappen die de vissers gebruiken om hun werk te doen.
Voor mijn geplande avondje uit en wandeling in de natuur raadden een paar plaatselijke bewoners me het Nationaal Park Ytre Syltevika aan. Open en mooie landschappen ver weg van alle zomerhuisjes in Hamningberg. Ik was erg verbaasd hoe goed de rendieren me van een afstand konden zien en hoe snel ze konden rennen. Ik zag er ook een paar zwemmen om een rivier over te steken.
Het was weer tijd om naar het zuiden te gaan. Eerst na een stop in Ivalo om wat ex-collega’s van mijn baan in Lapland te bezoeken. Daarna een stop in Kiiloppaa om de jongens van Rolls outdoors gedag te zeggen. Ze hadden me in het voorjaar in Rovaniemi al laten ervaren hoe het is om te fatbiken in de sneeuw en deze keer gingen we op pad door het nationale park.
Vervolgens ging ik richting de Finse Zweedse grens om wat ex-collega’s van het Icebreaker avontuur te bezoeken. Groot toeval dat ik mijn vriend Kim tegenkwam op de parkeerplaats waar ik was afgezet na het liften, zodat ik met hem mee kon gaan voor een nacht in zijn zomerhuis op de eilanden, en om (weer) wat van zijn vrienden te ontmoeten.
Kim runt de boot die mensen naar het Sandskar eiland brengt, dat deel uitmaakt van een nationaal park. We hadden het al eens samen bezocht in de lente (toen kon je er nog met de sneeuwscooter heen), maar deze keer met de boot. Hij bleef 2 nachten slapen in een prachtige oude vissershut en ik had alle tijd om het eiland en de prachtige natuur te ontdekken. Naast veel muggen had ik het geluk om een paar elanden en hun kalveren te zien.
Terug in Kalix bleef de zon niet meer de hele nacht op maar zorgde toch voor prachtig licht bij zonsondergang. Ik ben niet zo’n ervaren panorama- of HDR-fotograaf, maar ik heb toch zin om deze foto te laten zien, ondanks zijn kunstmatige look en feel.
Kalixriver, Kalix (Sweden)
Nog meer leuke ex-collega’s om te bezoeken in Kalix, waaronder deze 2 schatjes: Vigo en Maximiliano.
At the end of the trip there was the Ting gathering in Denmark, which I attended for 10 days. It made my circle in Scandinavia round since it was last year the beginning of my first round in Scandinavia.
Ting is about simple life, about re-grounding in nature, about healing and about connecting to others. There were some truly beautifull people there , both adults as children. With Eliot I had a particular good conneciton and super happy with this souvenir to this magical time at Ting.
